Trip naar Cooktown/Upper Barron

In de ochtend de jaarwisseling met de thuisbasis via skype heel even meegevierd. Het zag er gezellig uit jongens! Toen moesten we ons prachtige appartement verlaten om de trip naar Cooktown te maken. Als eerst kwamen we langs Cape Tribulations waar het tropisch woud het rif ontmoet. Prachtig! Maar wel wel heet was het . De weg hield bij Cape Tribulations op en reden we door de daintree ....wat een onverharde / hobbelige route is richting het noorden van Queensland / Cape York. Kleine beekjes/riviertjes gingen we door met de 4weel drive. Door de droogte en laagtij hadden we hier weinig hinder van. Pap was behoorlijk teleurgesteld omdat er ondertussen een echte brug was gebouwd waar je normaal gesproken doorheen moest karren. ( ik vond het een beste brug ). Eenmaal in Cooktown was het toch wel ietwat anders dan we gedacht hadden. Eens een levendig stadje leek het nu eerder een spooktown. Wel erg interessant om te zien hoe Captain Cook aan land was gekomen via de Endouver rivier om zijn schip de Endouver te repareren nadat deze was beschadigd op het rif. Overal verschillende tekst en uitleg over hoe de mensen in australie aan wal zijn gekomen en onder schijnende omstandigheden aan het werk waren. Ook over de gold diggers die hun geluk kwamen beproeven en hun meeting met de aboriginals. Heel interessant ook...bij het politiebureau hebben ze aan het bureau vast open gevangenissen. Je kan ze dus zo zien zitten door de tralies heen ( helaas geen gezien ).In de ochtend heerlijk ontbeten aan het haventje alwaar Denise een zeerog in het water zag die een lekkere krab aan het verorberen was ...daarna kwam de tweede aanzwemmen..ze waren wel een meter in diameter zonder de staart mee te tellen. We zijn ook door echte abbo dorpjes/communities gereden. Heel bijzonder. Toen de volgende dag door naar Warren en Ann. We kwamen al snel bij de Black Mountains....wat een bizarre verschijning .Drie zwarte bergen bestaande uit niet anders dan mega grote zwarte rotsen waartussen er naar zeggen vele pythons door heen krioelen ( helaas niet gezien ). Van oudsher een plek waar de aboriginals hun legendes en verhalen vertellen en vertelde. Daarna begon een rit op de Mulligan Highway . Dit is echt een Aussie weg met heet ( heel heet, omdat het er ook heel heet is ) asvalt wat ik maar een beetje de never never noem. Onderweg overal gele borden langs de highway die aangeven dat je overstekende walliby's kan tegenkomen. Helaas....wij zagen alleen maar ( veel ) dooie op de highway...teleurstellend. Na de rit die op een gegeven moment best saai begon te worden kwamen we weer in de bewoonde wereld. Boodschapjes gedaan in Atherton ...wat geinig. Toen door naar onze oude school de Upper Barron State School. Heel cool om terug te zien. Het leek ietwat kleiner dan toen maar herkenbaar. Vooral Denise herkende de schoolomgeving goed en de weg richting Warren en Ann waar we gewoond hebben. Eenmaal aangekomen daar was het een en al herkenning. Voor mij leek alles een stuk kleiner...zoals de afstand van huis naar de dairy ( waar de koeien gemolken werden ). Een rondleiding gehad van Warren door/om en rond het huis. Wat een warm onthaal. Gezellig met hun gegeten en gelachen. Morgen gaan we het land inspecteren haha